Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

The Trees by Philip Larkin

The trees are coming into leaf
Like something almost being said;
The recent buds relax and spread,
Their greenness is a kind of grief.

Is it that they are born again
And we grow old? No, they die too,
Their yearly trick of looking new
Is written down in rings of grain.

Yet still the unresting castles thresh
In fullgrown thickness every May.
Last year is dead, they seem to say,
Begin afresh, afresh, afresh.

1 σχόλιο:

  1. Αυτό το "begin afresh, afresh, afresh" είναι η φιλοσοφία μου. Πολύ σωστά ανάρτησες το ποίημα στην κατηγορία "ευ ζειν". Όσο για τη φόρμα, τι ανακούφιση να διαβάζει κανείς στίχο με ομοιοκαταληξία -και μάλιστα σταυρωτή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποια είναι η ελληνική ταυτότητα σήμερα;

Διαβάστε την άποψη 8 σημαντικών ανθρώπων στο  Αφιέρωμα στην ελληνική ταυτότητα .