"Η νεαρή μέρα είναι λήθη και ζωή. Όλα αυτά τα ξέρω, αλλά σαν μικρό παιδί ακόμα επιμένω να αναρωτιέμαι πώς μπορεί. Γιατί ακόμα δεν κοιμήθηκε τον χάλκινο ύπνο; Πώς ξέχασε και έζησε; Αν ξέχασε..."
"Το σημαντικό είναι... να καταλαβαίνεις πότε ένα όνειρο παλιώνει κι ύστερα να βγάζεις ένα νέο απ' το κουτί, να βάζεις το παλιό στην αποθήκη και να χαίρεαι με το καινούριο."
Δε συνηθίζω να διαβάζω βιβλία που έχουν βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και πολύ περισσότερο στο διαγωνισμό των λεσχών ανάγνωσης του ΕΚΕΒΙ. Δεν ξέρω ακριβώς γιατί αλλά νιώθω ότι μου στερεί τη χαρά της ανακάλυψης, σαν να είναι κάτι από δεύτερο χέρι. Χαίρομαι όμως που διάβασα το βιβλίο αυτό του δάσκαλου από τη Θεσσαλονίκη, Ισίδωρου Ζουργού, και πραγματικά απόλαυσα την ανάγνωση. Δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα τόσο από τις ευθείες αναφορές στην Οδύσσεια και από το "ομηρικό" λεξιλόγιο, όσο από τις ιστορίες μιας γενιάς ανθρώπων τόσο καθημερινών κι όμως όχι κοινότυπων. Όπως λέμε στα ... ελληνικά unputdownable!
"Το σημαντικό είναι... να καταλαβαίνεις πότε ένα όνειρο παλιώνει κι ύστερα να βγάζεις ένα νέο απ' το κουτί, να βάζεις το παλιό στην αποθήκη και να χαίρεαι με το καινούριο."
Δε συνηθίζω να διαβάζω βιβλία που έχουν βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και πολύ περισσότερο στο διαγωνισμό των λεσχών ανάγνωσης του ΕΚΕΒΙ. Δεν ξέρω ακριβώς γιατί αλλά νιώθω ότι μου στερεί τη χαρά της ανακάλυψης, σαν να είναι κάτι από δεύτερο χέρι. Χαίρομαι όμως που διάβασα το βιβλίο αυτό του δάσκαλου από τη Θεσσαλονίκη, Ισίδωρου Ζουργού, και πραγματικά απόλαυσα την ανάγνωση. Δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα τόσο από τις ευθείες αναφορές στην Οδύσσεια και από το "ομηρικό" λεξιλόγιο, όσο από τις ιστορίες μιας γενιάς ανθρώπων τόσο καθημερινών κι όμως όχι κοινότυπων. Όπως λέμε στα ... ελληνικά unputdownable!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου