Στις 22 Σεπτεμβρίου βγήκε στις αίθουσες η κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου της Allison Pearson "I don't know how she does it" με τον τίτλο "Μα πώς τα καταφέρνει;!", στην οποία πρωταγωνιστεί η Sarah Jessica Parker. Πρόκειται για ένα βιβλίο που είχε εκδοθεί το 2003 στην Αγγλία και αφορά μία εργαζόμενη μητέρα σε θέση ευθύνης μιας οικονομικής εταιρείας στο City του Λονδίνου, η οποία προσπαθεί να συνδυάσει σαν "ζογκλέρ" την καριέρα της με την ανατροφή των δύο παιδιών της. Οι σκηνές που περιγράφονται τόσο στο βιβλίο όσο και στην ταινία είναι τόσο οικείες για τις εργαζόμενες μητέρες, που δεν μπορείς παρά να ταυτιστείς με την ηρωίδα: η ανεπιτυχής προσπάθεια να μην απογοητεύσεις κανέναν, οι υποσχέσεις που δύσκολα τηρούνται και οι διαρκώς παρούσες τύψεις για όλους και για όλα. Α!... και οι ατελείωτες λίστες, που πολλές φορές γίνονται στη μέση μιας άγρυπνης νύχτας.
Βέβαια, βιβλίο και ταινία έχουν κάποιες διαφορές, όπως ο τόπος στον οποίο εξελίσσεται η ιστορία, αλλά κυρίως το τέλος. Ενώ στο βιβλίο η ηρωίδα αποφασίζει να αφήσει τη δουλειά της και να κάνει αυτό που το 2003 ήταν και λίγο της μόδας στην Αγγλία, το περίφημο "downshifting", ίσως το 2011 κρίθηκε ότι είναι προτιμότερη η εκδοχή της παραμονής στην εργασία αρνούμενη τις υπερβολικές απαιτήσεις του προϊσταμένου της που απαιτούσε να είναι διαρκώς διαθέσιμη και κυρίως τα σαββατοκύριακα.Γιατί, όπως λέει στην ταινία η πρωταγωνίστρια, "εγώ χωρίς τη δουλειά μου δεν είμαι εγώ, αλλά και χωρίς την οικογένειά μου είμαι τίποτα".
Μπορεί ούτε ως βιβλίο ούτε ως ταινία να μην διεκδικεί θέση στα αριστουργήματα, είναι όμως τόσο ανακουφιστικό για την κάθε εργαζόμενη μητέρα να νιώσει ότι ανήκει σε μια στρατιά "αγωνιστριών" που βιώνουν τον "πόλεμο" της καθημερινότητας.
Βέβαια, βιβλίο και ταινία έχουν κάποιες διαφορές, όπως ο τόπος στον οποίο εξελίσσεται η ιστορία, αλλά κυρίως το τέλος. Ενώ στο βιβλίο η ηρωίδα αποφασίζει να αφήσει τη δουλειά της και να κάνει αυτό που το 2003 ήταν και λίγο της μόδας στην Αγγλία, το περίφημο "downshifting", ίσως το 2011 κρίθηκε ότι είναι προτιμότερη η εκδοχή της παραμονής στην εργασία αρνούμενη τις υπερβολικές απαιτήσεις του προϊσταμένου της που απαιτούσε να είναι διαρκώς διαθέσιμη και κυρίως τα σαββατοκύριακα.Γιατί, όπως λέει στην ταινία η πρωταγωνίστρια, "εγώ χωρίς τη δουλειά μου δεν είμαι εγώ, αλλά και χωρίς την οικογένειά μου είμαι τίποτα".
Μπορεί ούτε ως βιβλίο ούτε ως ταινία να μην διεκδικεί θέση στα αριστουργήματα, είναι όμως τόσο ανακουφιστικό για την κάθε εργαζόμενη μητέρα να νιώσει ότι ανήκει σε μια στρατιά "αγωνιστριών" που βιώνουν τον "πόλεμο" της καθημερινότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου